De Aerial Gunner-badge werd goedgekeurd op 29 april 1943. Het ontwerp van de vleugelschelp in het midden van de badge werd gekopieerd van de in 1926 opgerichte Aerial Gunner Award.

United States Army Air Force Aerial Gunner's Badge; tweedelige gestempelde zilveren vleugels met toegepaste gevleugelde kogel in het midden van de badge; speld terug; reglementaire maat voor slijtage op uniformjas of tuniek.

Artilleristen van de Amerikaanse luchtmacht verdedigden B-17 Flying Fortress en B-24 Liberator-bommenwerpers tegen aanvallen van jagers met machinegeweren die met de hand werden gericht ("flexibele geweren") en elektrisch aangedreven geschutskoepels. Typisch, kanonniers bestonden uit de helft van een bommenwerperbemanning, die een topkoepel, een kogelkoepel, twee taillekanonnen en een staartkoepel bemannen. Enkele andere bemanningsleden hadden als neventaak ook defensieve kanonnen.

Dit zijn kwaliteitsreproducties van de metalen insignes die worden gedragen door piloten van het US Army Air Corps en de US Air Force. Deze badges hebben twee drukknopen aan de achterkant en kunnen worden bevestigd aan petten, shirts, jassen, jassen etc.